Ο μικρός νυχτόγατος, της Σόνια Ντανόφσκι

 Ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο. “Ο μικρός νυχτόγατος” κυκλοφόρησε πριν λίγες εβδομάδες από τις εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη, με εικόνες που μαγνητίζουν το βλέμμα και δεν θες να το αφήσεις από τα χέρια σου. Η δημιουργός του κατόρθωσε να μας μεταφέρει στην εποχή της αθωότητας των παιδικών μας χρόνων με ένα ανάγνωσμα που θα συγκινήσει αλλά και θα ευαισθητοποιήσει τους μικρούς αναγνώστες για τη φροντίδα των μικρών ζώων και την φιλοζωία. Ο μικρός Αντώνης αποφασίζει να χαρίσει όλα τα χνουδωτά ζωάκια του, ακόμη και τον αγαπημένο του γατούλη, για να μαζέψει χρήματα για τα αδέσποτα ζώα. Επρόκειτο να γίνει μια μεγάλη γιορτή του καλοκαιριού στο καταφύγιο των ζώων.

– Μαμά, θα χαρίσω τα παιχνίδια μου! Όταν οι άνθρωποι δουν τα χνουδωτά ζωάκια μου, θα θέλουν να αγοράσουν όλους τους λαχνούς!

– Μα τα λατρεύεις… Δε νομίζω ότι είναι καλή ιδέα, είπε η μαμά του.

– Φυσικά και είναι! Τα χνουδωτά ζωάκια μου είπαν ότι θέλουν να βοηθήσουν, επέμεινε ο Αντώνης.

Πράγματι ο Αντώνης αγαπούσε πολύ τα χνουδωτά ζωάκια του, όμως η ανάγκη του να προσφέρει ήταν μεγαλύτερη, έτσι έβαλαν μαζί με τη μαμά του σε μια σακούλα όλα του τα παιχνίδια. Θα ήταν τα δώρα για τη λαχειοφόρο αγορά. Ο Αντώνης είχε φτιάξει και μια ζωγραφιά ενός πάνθηρα και η διευθύντρια του καταφύγιου θέλησε να την κρεμάσει στο χώρο των γάτων. Ένας μεγάλος γκρίζος γάτος πλησίασε προς το μέρος του Αντώνη και έγειρε το κεφάλι του για να τον χαϊδέψει. Ήταν ο Γκριτζέλος ένα πανέμορφος γάτος, κι ο Αντώνης του μουρμούρησε μια γνωστή μελωδία: ο μικρός νυχτόγατος.

Η μαμά του Αντώνη έπαιζε στο τσέλο αυτή τη μελωδία και σε λίγο θα άρχιζε μια μικρή συναυλία στην αυλή του καταφυγίου. Όλο το απόγευμα ο Αντώνης το πέρασε έξω από το χώρο των γάτων. Μα και ο Γκριτζέλος δεν σταμάτησε να τον κοιτάζει μέσα από το τζάμι. Το βράδυ ο Αντώνης δεν μπορούσε να κοιμηθεί, έμοιαζε τόσο άδειο το κρεβάτι του χωρίς τα ζωάκια και σκεφτόταν τον Γκριτζέλο.

Η μητέρα του για να τον παρηγορήσει του χαρίζει τον δικό της παλιό χνουδωτό γατούλη, τον Πάκο. Είχε μείνει κλεισμένος μέσα σε μια βαλίτσα για περίπου τριάντα χρόνια και η γούνα του είχε φθαρεί, είχε χάσει και τα δυο κουμπιά που είχε για μάτια. Όμως η μητέρα του έραψε καινούργια μάτια από δυο παλιά της σκουλαρίκια που είχαν λαμπερό πορτοκαλί χρώμα και έναν μαύρο κύκλο στη μέση. Το επόμενο πρωί ο Αντώνης πήγε στο σχολείο με τη μαμά του και τον Πάκο να κάθεται στο καλάθι του ποδηλάτου. Το μεσημέρι περίμενε τον Αντώνη μια έκπληξη.

 Η μαμά του αποφάσισε να κάνει ένα πολύ σπουδαίο δώρο στον Αντώνη για να τον επιβραβεύσει και να του δώσει λίγη παραπάνω χαρά…  Η Σόνια Νατανόφσκι προσπαθεί με τις υπέροχες εικόνες της να κρατήσει τις αναμνήσεις των ανθρώπων ζωντανές και προσδίδει μια νοσταλγία για τα παλιά παιδικά παιχνίδια, τις αντίκες, τα μπαούλα και τα μικροαντικείμενα όπως αυτοκινητάκια, ψαράκια μόμπιλε, παλιές κορνίζες και κάδρα. Ο Αντώνης περιστοιχισμένος από παλιά αγαπημένα παιχνίδια δείχνει να απολαμβάνει την ενασχόληση μαζί τους και είναι η καλύτερη συντροφιά ώσπου να συναντήσει τον Γκριτζέλο το μικρό νυχτόγατο

Ένα υπέροχο βιβλίο με πολλά μηνύματα για την ανιδιοτελή προσφορά, για την χαρά της αλληλεγγύης, για τη φιλοζωία και την υιοθεσία των ζώων που θα συγκινήσει τους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες.

Το βιβλίο θα το βρείτε στις εκδόσεις Κόκκινη κλωστή δεμένη